درب های خروج اضطراری Supplier

معمولاً درهای خروج اضطراری چگونه باز می شوند؟

درهای خروج اضطراری معمولاً به روش های زیر باز می شوند:

باز کردن میله فشاری: این روش معمولا شامل یک یا چند میله فشاری است که به صورت افقی نصب شده اند که کاربر برای باز کردن درب فشار می دهد. باز شدن میله فشاری امکان عملکرد سریع و ساده را در مواقع اضطراری، بدون حرکات یا نیروی پیچیده فراهم می کند. محل و تعداد میله های فشار با توجه به اندازه درب و الزامات تخلیه طراحی می شود.
تاب باز شدن: تاب درب های خروج اضطراری معمولاً مانند یک در معمولی به یک طرف باز می شود. آنها ممکن است مجهز به دسته یا صفحات فشاری برای تسهیل باز شدن سریع در مواقع اضطراری باشند. درهای چرخشی برای استفاده در مواقعی مناسب هستند که مسیر عبوری وسیع است و فضا اجازه می دهد.
باز شدن چرخشی: درهای خروج اضطراری چرخشی با چرخاندن لنگه در حول یک محور عمودی باز می شوند. این طرح به ویژه در فضاهای محدود مفید است زیرا برای باز شدن مانند درهای چرخشی نیازی به فضای اضافی ندارد. درهای چرخشی ممکن است مجهز به دستگیره یا دکمه هایی برای فعال کردن مکانیسم چرخش باشند.
باز شدن خودکار: برخی از درب های پیشرفته خروج اضطراری مجهز به سیستم های بازشو خودکار مانند دستگاه های برقی یا پنوماتیکی هستند. این سیستم ها می توانند به طور خودکار در هنگام شناسایی موقعیت اضطراری مانند اعلام حریق، در را باز کنند. درب های اتوماتیک معمولاً با یک سیستم کنترل مرکزی ادغام می شوند تا امکان نظارت و کنترل از راه دور را فراهم کنند.
مکانیزم آزادسازی دستی: درهای خروج اضطراری علاوه بر روش های بازشوی فوق، معمولاً مجهز به مکانیزم های آزادسازی دستی هستند. این مکانیسم ها به شما اجازه می دهد تا در صورت قطع برق یا سایر موارد اضطراری درب به صورت دستی باز شود. مکانیسم آزادسازی دستی ممکن است یک دسته، حلقه کششی یا سایر قطعات متحرک باشد.

روش باز کردن درب خروج اضطراری به گونه ای طراحی شده است که در مواقع اضطراری می توان آن را به سرعت و به راحتی باز کرد تا افراد بتوانند به سرعت تخلیه شوند. روش های مختلف باز کردن برای سناریوها و نیازهای مختلف مانند اندازه فضا، جریان تخلیه و غیره مناسب است. هنگام انتخاب درب خروج اضطراری باید عوامل مختلفی را به طور جامع با توجه به موقعیت خاص در نظر گرفت تا اطمینان حاصل شود که الزامات تخلیه ایمن را برآورده می کند.

چگونه می توان سطح درب های خروج اضطراری را صاف کرد و به راحتی تمیز کرد؟

درب های خروج اضطراری به گونه ای طراحی و ساخته شده اند که صاف و تمیز باشند. برخی از فرآیندهای طراحی و ساخت زیر معمولا استفاده می شود:

پوشش باکیفیت: سطح درب ممکن است با روکش های خاصی مانند اپوکسی، پلی استر یا پوشش پودری پوشانده شود که نه تنها سطح صافی را ایجاد می کند، بلکه خاصیت ضد آلودگی و تمیز کردن آسانی نیز دارد.
آنودایز کردن: برای درب های فلزی، مانند درب های آلیاژ آلومینیوم، آنودایز یک فرآیند الکتروشیمیایی است که یک لایه اکسیدی مقاوم در برابر خوردگی و مقاوم در برابر سایش را بر روی سطح فلز تشکیل می دهد. این فیلم بسیار صاف است و به راحتی تمیز می شود.
جوش بدون درز: اتصالات درب به طور یکپارچه جوش داده می شوند تا شکاف ها و گوشه های مرده را کاهش دهند تا هنگام تمیز کردن کثیفی پنهان نشود.
درمان سطح ویژه: سطح ممکن است با سنگ زنی، پرداخت و سایر فرآیندها برای دستیابی به یک اثر صاف و بی عیب درمان شود.
سطح ضد چسبندگی: سطح درب ممکن است با مواد شیمیایی خاصی درمان شود تا از چسبیدن گرد و غبار و کثیفی جلوگیری شود.
طراحی بدون دسته: درب های خروج اضطراری ممکن است طراحی دسته بدون دسته یا مخفی را برای کاهش برجستگی های سطحی و راحت تر کردن تمیز کردن اتخاذ کند.
پوشش ضد میکروبی: در برخی از محیط‌ها با الزامات بهداشتی بسیار بالا، سطح درب ممکن است با پوشش ضد میکروبی برای کاهش رشد باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها پوشانده شود.
از استفاده از موادی که کثیفی را به راحتی جذب می کنند خودداری کنید: از نظر انتخاب مواد، از استفاده از موادی که به راحتی کثیفی را جذب می کنند و یا تمیز کردن آنها سخت است خودداری کنید.
طراحی هندسی معقول: طراحی هندسی درب از اشکال و تزئینات پیچیده جلوگیری می کند تا دشواری هنگام تمیز کردن را کاهش دهد.
راهنمای تعمیر و نگهداری: راهنمای تمیز کردن و نگهداری دقیق را برای راهنمایی کاربران در مورد نحوه صحیح تمیز کردن سطح درب برای صاف و بهداشتی نگه داشتن آن ارائه دهید.

از طریق این فرآیندهای طراحی و ساخت، سطح درب خروج اضطراری می‌تواند صاف بماند، تجمع کثیفی و باکتری را کاهش دهد و نظافت و نگهداری روزانه را تسهیل کند.